van Zuidwest Friesland
Door Jan Eisma
Al jaren kijk ik vanuit mijn favoriete stoel onder andere naar de top van een zeer hoge berk met daarin een knoop van takken. Met wat onderzoek op wikipedia (de geneugten van de moderne tijd) kom ik tot de conclusie dat dit een heksenbezem moet zijn: een woekering in de top veroorzaakt door schimmels. Letterlijk staat er in deze online encyclopedie: “Men zou de ziekte bij oppervlakkige beschouwing voor een vogelnest kunnen houden. Aangetaste bomen kunnen van een tot soms tientallen aangedane takken hebben.”
Ik prijs mij gelukkig; ik ben geen oppervlakkige beschouwer!
Een jonge Koudumer is op mijn erf en vraagt of ik dat eksternest wel heb gezien. Natuurlijk vraag ik quasi onschuldig welk eksternest hij dan wel bedoelt. “Daar in die hoge berk, ziet u wel?” Ik leg hem uit dat het hier om een heksenbezem gaat, een woekering.
“Ik zie anders wel een ekster daar in de buurt wat vliegend rondscharrelen”. En inderdaad moest ik erkennen dat er een ekster wat onduidelijk bezig was.
Mijn zorgvuldig opgebouwde theorie dreigde in elkaar te zakken. Maar ik wilde me niet zo snel gewonnen geven. “Weet je wat ik doe, ik vraag de grootste vogelaar van Koudum en die moet het maar zeggen.”
De jonge Koudumer wilde dan toch weten wie die enorme vogelaar dan wel kon zijn. Ik vertelde dat ik Pier Zijlstra zou vragen om zijn licht erover te laten schijnen. Ik zag de instemming in zijn ogen.
Zo kwam Pier langs. Hij keek naar mijn heksenbezem en zei: “Wat een prachtig eksternest is dat, he?”
Ik opperde nog even voorzichtig de mogelijkheid van een heksenbezem, maar dat werd onmiddellijk als uiterst onwaarschijnlijk afgedaan. Ik bracht er nog tegenin dat het er al jaren zit en mogelijk ook langzaam groter werd.
Pier: ”Dat klopt, ze komen elk jaar weer en voegen dan weer wat takwerk eraan toe. Soms hebben de nesten een hele koepelvorm.”. We zijn nog even wat dichterbij gaan kijken, maar het eksternest bleef een eksternest.
