van Zuidwest Friesland
De Russen komen
Afgelopen anderhalve week volgde ook ik met rode oren de avonturen van de Russische zeezeilers Oleg en Natalja in deze krant. Hoe zij met de Windy Wench, ‘een zeiljacht van 10 meter’, de Europese zeeën overgezeild zijn.
Zonder een geldig visum, maar daar deed niemand moeilijk over. Tot zij bij de Nederlandse kust arriveerden. Onze overheidsdiensten zijn waakzamer dan de Griekse, de Italiaanse, de Portugese, de Spaanse en de Franse. In Nederland handhaven wij.
De foto van de Windy Wench in de LC trok mijn aandacht. Het schip is een Albin Vega. Niet eens een zeiljacht van 10 meter, maar een kajuitbootje van 8.26 meter. Verouderd, klein en een goede zeiler. Maar ook geschikt voor het grote water?
Ik vind drie Albin Vega’s op Marktplaats, ongeveer 50 jaar oud, met slechts lichte motoren, gemiddelde prijs € 5000,-.. Hopelijk geeft Nederland zijn spionnen betere spullen.
Ons bootje is bijna even lang. Daar zou ik geen rondje Zwarte Zee, Middellandse Zee, Atlantische Oceaan, Golf van Biskaje, Het Kanaal, Noordzee en Oostzee mee durven varen. Maar ja, ik ben minder zeewaardig dan m’n boot.
Oleg en Natalja zijn vast meer ervaren, maar echt verantwoord is het niet wat zij deden. Ze kwamen in problemen bij IJmuiden, liepen ’s nachts met storm vast in het Schuitengat onder Terschelling en raakten opnieuw in nood boven Ameland. Hun zeil was gescheurd en het motortje kon de golven niet aan. Ze moesten meerdere keren gered worden.
Ze varen onder Russische vlag, en vallen dus onder onze sanctieregels. De Nederlandse kustwacht greep in. Ze mochten niet naar Texel, maar moesten snel Nederland weer uit. Dus door naar de eilanden, de stormnacht in, tussen de ondiepten door.
Het weekend dat zij bij Terschelling vastliepen, was ik uit preken op Vlieland. Het waaide dat het rookte. Op het Noordzeestrand werd je gezandstraald, en in de haven huilde de wind onheilspellend door het want van de weinige boten die nog in de haven lagen.
Dan wil je niet op het Wad vastlopen. De boot kantelt zomaar op z’n kiel en maakt dan water. In de Dorpsstraat op Vlie las ik op een poster: ‘Als de zee op z’n slechts is, zijn onze redders op z’n best’.
Zo is het ook gegaan. Oleg en Natalja zijn gered, en ze mogen met deze boot in de herfst niet meer de zee op. Zij zijn op het vliegtuig naar Moskou gezet, op kosten van Nederland, denk ik.
Zeker, zij kunnen spionnen zijn. Die moet je met waakzaamheid tegemoet treden. Maar stel dat zij alleen maar de vriendelijke, berooide en onbezonnen avonturiers zijn die zij lijken? Dan hebben ze ook hulp nodig.
Dus heb ik zo mijn bedenkingen dat ze niet op Texel voor de storm mochten schuilen. Maar ben ook trots dat onze havenmeesters, marechaussees, politiemensen en anderen allereerst menselijk waren en hulpvaardig. Ook voor Russen.
Gepubliceerd in de Leeuwarder Courant, 26 oktober 2024. (Foto Wim Beekman: Niels Westra, Leeuwarder Courant).
