In Geen categorie

Alles klopte. Uiteindelijk ging het hier om niet zomaar iets. Koudum was er klaar voor om de internationale jury uit Duitsland respectievelijk Oostenrijk een warme ontvangst en begeleiding te bezorgen. Koudum als winnaar van de Europese Dorpsvernieuwingsprijs 2006, het zou mooi zijn. Dus moest het hele dorp opgepoetst worden en dat gebeurde dan ook de afgelopen dagen. Veegwagens, grasmaaiers en ander gemotoriseerd materieel rolden hun stalling uit en zorgden ervoor, dat Koudum er gelikt uitzag. De Klink stond te wachten met dampende verse koffie en Oranjekoek “mit Sahne”, in De Swel wist iedereen, leerkrachten, maar zeker ook drie bloednerveuze meiden die het ontvangstcomité vormden, waar ze moesten staan en wat ze moesten zeggen, Herma Bovenkerk had haar (Duitse) speech goed voorbereid, Melle Zwerver had ook nog maar een keer de stofzuiger in de bus van Koudum Tours tekeer laten gaan, Henk de Vries had zijn skutsje van een verse laag boenwas voorzien en het schip vervolgens geparkeerd bij de rotonde aan het einde van de Doerebout, maar kon onverrichterzake helaas zonder passagiers weer terugvaren naar de thuisbasis (sorry, Henk, het weer laat zich nu eenmaal niet regisseren…) en GalamaDammen had de bedienende staf voor deze gelegenheid ook met een aantal dames en heren uitgebreid. Alles klopte dus, behalve het weer. U weet het, uitgerekend op de dag dat een dergelijk deskundig gezelschap het dorp komt bekijken, is het herfst. Een andere kwalificatie kunnen we dat beestenweer niet geven. Maar daar keken die ene dame en de twee heren makkelijk doorheen. Het ging ze om heel andere zaken. Om zaken die ervoor gezorgd hebben, dat Koudum hoe dan ook op de Europese kaart staat. En dat zagen ze ook wel en hoe. Natuurlijk, waar ze ook komen, overal zullen ze obligate teksten gebruiken in hun afscheidsspeech, maar hier liep als een rode draad door die speech heen de door hen ervaren warme ontvangst en de al even warme begeleiding tussen negen en drie uur. Men voelde zich, zover van huis, toch zeer vertrouwd in de door de organisatie geboden ontspannen sfeer, waarin veel gelachen werd, maar ook buitengewoon geconcentreerd vragen werden gesteld en beantwoord. Die afscheidsspeech dus van Frau Beatrix Drago, als woordvoerder namens de drie. Ze klonk zo positief met uitspraken als “begeistert” en “überwältigt”, dat burgemeester Boekhoven zelfs in de verleiding kwam haar mee te delen, dat hij en zijn vrouw al een vakantie hadden geboekt naar Zuid-Afrika in september, maar dat hij nu toch de stellige indruk kreeg, dat die vakantie maar beter geannuleerd kan worden, want op 22 september moet die eerste prijs worden opgehaald in Sachsen/Anhalt, Duitsland. Grapje natuurlijk, maar Koudum heeft absoluut goede papieren. Over een paar maanden, in juli namelijk, wordt in München de beslissing genomen en weer een paar maanden later, in september dus, volgt de prijsuitreiking. Het wordt dus gewoon een kwestie van spanning, van wurgende spanning. Of toch niet? Nee, denken we. Want hoe het ook uitpakt, u mag nu al met de borst vooruit lopen. Koudum is toch de enige Europese nominatie vanuit Nederland? Nou dan!